Televizyonlar Neden Maltepe’yi Göstermez? Sessizliğin Siyasi Anlamı

YAYINLAMA:
Televizyonlar Neden Maltepe’yi Göstermez? Sessizliğin Siyasi Anlamı

Bugün İstanbul’un Maltepe Meydanı’nda bir eylem var. Dünden kalma değil, bugünden. Hatta bu satırlar yazılırken hâlâ sürüyor. Sloganlar atılıyor, dövizler taşınıyor, konuşmalar yapılıyor. O meydanda sadece bir siyasi partinin değil, hukuksuzluğa itiraz eden binlerce insanın sesi var.

Ama televizyonu açan biri için Maltepe bugün sadece hava durumu.
Oysa orası bir süredir Türkiye’nin siyasi nabzının attığı yer.

Bu Bir Miting Değil, Bu Bir Direniş

Bu eylemi sadece “partisel bir gösteri” olarak görüp geçmek, niyetli bir bakış eksikliğinin sonucudur. Çünkü Maltepe’de olan biten, Saraçhane'de başlayan, hukuksuzluklara karşı yükselen sivil itirazın devamı. Bir günle sınırlı değil, bir ajans bülteniyle geçiştirilecek kadar geçici hiç değil. Bu, Türkiye’nin seçimlere doğru ilerlediği atmosferde halkın demokrasiye sahip çıkma refleksi.

Ve işte bu nedenle ekranlarda görünmüyor.

Ana Akım Medyanın Kör Noktası

Türkiye’de medya, özellikle ana haber bültenleri, artık sadece neyi gösterdiğiyle değil, neyi göstermediğiyle de tanımlanıyor. Bu ülkede milyonlarca kişi, her gün haber alma hakkını televizyon kanallarından kullanıyor. Ancak bazı ekranlar artık birer pencere değil, birer perde.

Maltepe’deki eylem görünmüyor çünkü görünmesi istenmiyor.
Çünkü bir meydanda toplanmış binlerce insan, “tek adam rejimi istemiyoruz” diye bağırdığında, bu sesi susturmanın en kolay yolu kameraları ters çevirmek oluyor.

Sessizlik, Tarafsızlık Değildir

Birçok kanal, bu tür toplumsal olayları görmezden gelmeyi “editoryal tercih” diye sunuyor. Oysa bu bir tercih değil; bir sorumluluğun inkârı. Medya, yalnızca iktidarın programlarını, açılışlarını, müjdelerini değil; halkın taleplerini de göstermelidir.

Hele ki bu talepler adalet, özgürlük ve hukuk çerçevesindeyse, görmezden gelmek yalnızca mesleki etikle değil, demokratik duruşla da bağdaşmaz.

Bu Eylemi Kim Görüyor?

Bugün Maltepe’de olanları haber yapanlar var, ama onlar genellikle küçük mecralar. Bağımsız dijital yayınlar, sosyal medya hesapları, kimi gazeteciler… Yani haberciliği hâlâ gazetecilik olarak görenler. Ve belki de bu yüzden, halkın çoğunluğu artık haber almak için ekranlardan çok ekranlara – ama küçük ekranlara – yani telefonlara bakıyor.

Çünkü televizyonun büyük ekranı ne kadar sessizse, sosyal medya o kadar gürültülü.


Son Söz: Kamera Nereye Dönerse, Hakikat Oraya Akmaz

Maltepe’de bugün süren eylem, sadece bir politik pozisyon değil, bir vicdan çağrısıdır. Onu yayınlamamak, bir görüşe mesafe koymak değil, halkın bir kesimini yok saymaktır. Bu yok sayma hali ise, iktidar değişse bile demokrasi açısından hepimizin cebinde kalan borç olur.

Görmek istemeyene laf anlatılmaz ama tarih sessizliği de, sesi de yazar.

Yorumlar
Aşağıdaki görselde işlemin sonucu kaçtır?
Captcha Image
C
Cihan 4 gün önce
Medyanın seçici sessizliği üzerine çok yerinde bir yazı olmuş. Görülmeyeni göstermek de bazen büyük bir cesaret istiyor. Düşündüren bir yazı, teşekkürler.
BEĞENME
0
CEVAPLA